Beschrijving

In mei 2006 is 'De Voeder' verschenen, een nieuwe thriller met een nieuwe aanpak bij een nieuwe uitgever: De Geus.

 

De aanpak betekent een breuk met de eerder verschenen thrillers waarin sprake was van niet bij naam genoemde steden. In De Voeder kunt u de hoofdpersoon volgen van de Rocky Mountains in de staat Washington tot de achterbuurten van Denver, Colorado.

 

Hoofdpersoon Jeff Meeks is geboren in Denver, groeide er op tussen de drugsdealers en moest de USA ontvluchten na een mislukte overval op een illegaal casino. Na een jarenlang verblijf in het buitenland keert hij clandestien terug in zijn geboorteland waar hij na een val in een ravijn wordt gevonden door Tom McClaren, een zonderling die in een hut op Carlys Piek in de Rocky Mountains woont en die elke avond in het enige boek leest dat hij bezit: ‘Over de oorlog’ van Carl von Clausewitz. Na de dood van McClaren blijft Meeks op Carlys Piek wonen. Om een paar jaar later te merken dat zijn verleden hem heeft ingehaald. Twee huurmoordenaars hebben de moeite genomen om de berg te beklimmen. Ze zijn gestuurd door Baz Madden, een gangster in Denver voor wie Jeff Meeks ooit heeft gewerkt.

Meeks staat voor de keuze: opnieuw vluchten of teruggaan naar Denver en uitzoeken waarom hij bijna zeven jaar na zijn overhaaste vertrek nog steeds door Madden wordt gezocht.

In Denver ontdekt Meeks dat hij de spil is in een zaak die draait om een groot bedrag aan geld. Hij ontdekt ook dat zijn jeugdliefde Elisha is veranderd van een levenslustige jonge vrouw in een vleesklomp van meer dan 300 kilo.

 

 

Fragment

Elisha lag plat op de rug, de ogen gericht op het plafond, een beetje van me afgekeerd. Haar armen lagen langs haar zij met de handpalmen naar boven. Haar benen waren gespreid, maar dat zag ik pas toen ik naar haar knieën keek. Die waren verrassend klein, haar knieën. Net als haar enkels. En haar hoofd. Het hoofd leek dat van een pop dat op een groot lichaam is geschroefd. Ze had kort haar, maar ik kon zien dat de onderkant nog steeds krulde. Haar gezicht was glad en glom alsof het was ingewreven met olie. Over haar borsten lag een lap stof en ze droeg iets dat een broek had kunnen zijn, of een lap die tussen haar bovenbenen was geduwd om het op een korte broek te laten lijken. Het bed waarop ze lag was groot, maar het vlees stulpte tot op, soms over de rand.

Ik slikte het beeld weg van hompen vet die om een skelet dobberden en die eindeloos uitdijden tot ze de kamer vulden en hapte naar adem. Ik schrok toen ze iets zei en zocht steun tegen de deurpost.

‘Ben je er nu al?’

Ik wilde ‘nee’ zeggen, en ‘dag’, en ‘hoe is het met je’, en nog twintig dingen, maar ik stond ademloos, met mijn mond open en met ogen die zwierven over wat ik had gekend als ‘mijn Elisha’, te zwaar voor haar leeftijd en dol op eten, maar de mooiste vrouw in Denver met ogen die binnen in me konden kijken.

Toen ze haar hoofd draaide in een beweging die vertraagd was en die eindeloos leek te duren zag ik iets van het verleden terug. Mooie ogen, dacht ik. Nog steeds. Minder vonken dan vroeger, maar nog steeds met iets van ‘schenk eens bij, laten we plezier maken’.

‘Jij.’

‘Hoe ..’ Ik wilde vragen hoe ze op deze plaats terecht was gekomen, waarom ze zo dik was, hoe zwaar ze was, maar ik had niet genoeg adem.

Ze had mijn belangrijkste vraag blijkbaar geraden. ‘Ruim 340 kilo.’ Ze wees naar de ijzeren stang boven de hoek van het bed en de kabels die eraan hingen. ‘Vorige week ben ik gewogen.’

 

 

Recensie

Om te beginnen is De voeder een spijkerharde thriller, die zich grotendeels afspeelt in Denver. Hoofdpersoon is Jeff Meeks, die na een korte en niet bijster succesvolle carrière als crimineel, zijn toevlucht zoekt in de Rocky Mountains. Maar liefst zes jaar en tien maanden houdt hij zich daar schuil voor de gangster Baz Madden, die ten onrechte denkt dat Meeks er met een hoop geld van hem vandoor is gegaan. Zijn enige gezelschap in de eenzaamheid van de bergen zijn de zonderlinge Tom McClaren en het boek Over de oorlog van Carl von Clausewitz. Maar als twee huurmoordenaars hem uiteindelijk toch vinden, besluit Meeks terug te gaan naar Denver om uit te zoeken waarom hij na al die jaren nog steeds wordt gezocht. En tevens uit nieuwsgierigheid naar zijn jeugdliefde Elisha, aan wie hij al die jaren steeds is blijven denken.

Buiten de spanning en het harde geweld, bevat De voeder ook een zeer aanstekelijke humor, die vooral tot uiting komt in een hele reeks vreemde typetjes en bizarre situaties. Mooiste personage is de aalvlugge en zeer slimme crimineel Tyee, die Meeks regelmatig uit de brand helpt en voorziet van bruikbare informatie. Ook stelt hij hem voor aan de totaal gestoorde Ricky Dogg F (ook bekend als De Nabrander), die op werkelijk hilarische wijze ervoor zorgt dat Meeks niet meer gevolgd kan worden door een politieman die hem al een tijdje op het spoor lijkt te zijn. Het boek staat propvol met dit soort figuren en de humor is meer dan aanstekelijk. Maar nergens zorgt het ervoor dat de aandacht van de hoofdlijnen wordt weggetrokken, want in een hoog tempo blijft Jeff Meeks proberen om de gangsters in Denver te overtuigen van het feit dat ze hem vooral met rust moeten laten.

Sneller dan je als lezer zou willen trekt Peter de Zwaan je dwars door het verhaal heen en vliegen de grappen en de kogels je om de oren. Meeks blijft steeds fier overeind, wat trouwens niet gezegd kan worden van zijn jeugdliefde Elisha, die een bijzondere rol inneemt binnen alle gebeurtenissen. Uiteindelijk komen Meeks en gangsterbaas Madden tegenover elkaar te staan en wordt ook de betekenis van de titel van het verhaal duidelijk gemaakt. De voeder is een geweldig boek dat veel te snel is afgelopen en dat werkelijk schreeuwt om een vervolg. We want more, We want more…

(Crimezone)